Passion For Yarns

Een vijftiental jaren geleden kwamen we in Antwerpen in een winkel terecht waar ze vooral tiffanylampen hadden en dit was weer een nieuwe kleurimpuls voor mij! We kochten zo'n lamp maar wisten toen niet dat deze gemaakt was in de lage loonlanden. En altijd op zoek naar meer kleur en liefst ook nog heel intens ontstond bij mijn echtgenoot Ben en mezelf de wens om dit aan te leren. We wilden namelijk zelf een aantal ontwerpen maken van glasramen voor in ons huis. In het jaar 2000 volgden we beiden een cursus in Deurne in de Tiffanyshop van een drietal avonden, genoeg om de techniek te leren en creativiteit hadden we zelf genoeg. Hieronder het eerste glasraam in onze keuken, een ontwerp van Ben. Afmeting 40cm op 60cm.


Later volgde dan het eerste voor in de living van de Cap Blanz Nez, ons geliefde vakantieoord, op de foto hieronder.

Een kort blogpostje deze keer met een simpele sjaal. We zijn al vier dagen in verlof maar ook vier dagen ziek! Dit is de Soyeuse van La Droguerie maar wordt niet meer gemaakt. Dus heb ik nog een streng gekocht van 160 gram omdat dit zo zacht aanvoelde en er ging ook wat van de prijs af natuurlijk. De samenstelling: 50% babyalpaca en 50% zijde.


Dit was boterzacht om mee te breien, en het ging goed vooruit. Het is eens wat anders dan het Lacebreien met hele dunne draadjes. Ik heb er nog een overschotje van de Voilette (van vorige blogpost) in verwerkt, en een beetje Plumette en de goudkleurige draad is de Cotton Viscose van Drops. Afgewerkt met paarse bontbolletjes van Katia.


En nu hopelijk snel terug herstellen!

Al maanden stond een bezoekje aan Julija's shop in Antwerpen op mijn verlanglijstje. Heel veel stofjes voor kinderkleding, maar toch ook een afdeling van breiwol. Vooral la Droguerie is vertegenwoordigd. Wat ik super vond is dat je van de Plumette (kidmohair, en 1000 meter op 100 gram) het aantal gram dat je wil, zelf kan kiezen, en dat ze het op een bol opwinden voor jou. Leuk als je een combinatie van kleuren wil maken in één werkstuk.

Maar toen zag ik tubes staan met wat glitter erin verwerkt. Het is de Voilette: samenstelling 2/3 Mohair super-fin, en 1/3 PA+CU+PE (wat dit laatste ook moge betekenen?).


Vanaf het eerste moment dat ik hiermee begon te breien was ik volledig verkocht! De tubes bevatten 35 gram engelendraad (voor mij toch, haha) en 300 meter. Voor de sjaal op de foto's heb ik 60 gram gebruikt. Als je klikt op de link van "Voilette" kun je de beschikbare kleuren zien.


Ik heb er tevens Miyuki kralen in verwerkt van Crea-dream.

De laatste foto hieronder is de allernieuwste kleur die nog niet op de site is terug te vinden. Maar hier gaan we zeker en vast weer een prachtige sjaal uit breien.


Momenteel ben ik volledig in de ban geraakt van zelf wol en zijde verven. Maar dat is voor een andere keer. Dames, geniet van het haken en breien!

In juli verscheen onderstaande foto op mijn Facebook nieuwsoverzicht. "Ohhh! Die kleuren!", dacht ik direct, en ik mailde naar Liesbeth van Stilling om te vragen wat dit was. Het was de handgeverfde mohair van Iboy die juist was binnengekomen in de winkel en na amper 2 weken is alles hiervan uitverkocht, vertelde ze me. Dus ik bestelde de tweede streng groen op de onderste rij. 600 meter op 100 gram zou juist genoeg zijn voor een sjaal.


Liefst van al had ik persoonlijk naar de winkel van Liesbeth geweest maar die bevindt zich in het noorden van Nederland. Als je klikt op deze link kun je een leuke rondwandeling maken in haar winkel.


Tevens was het een uitdaging om eindelijk een patroon te zoeken in het boek The Haapsalu Scarf. Wat me tot hiertoe altijd tegenhield was de taal. Breitermen in het Engels zijn mij nu niet bepaald eigen. Maar zoals jullie zien is het gelukt.


Ik heb de sjaal dan nog afgehaakt en er Miyuki kraaltjes in verwerkt die ik had aangekocht bij Crea-dream.


Het blocken blijft een beetje een lastig werkje maar het moet natuurlijk wel gebeuren om een mooier effect te krijgen.


Het patroon heet "Leaf Pattern". Mooi hé?

In mijn blogpost van 3 juli had ik twee sjaals op de priemen staan en over deze schreef ik dat ik niet wist of het goed ging komen met de breedte. Het patroon is de Celine Scarf van Rowan, de draad is Kiss van Katia, een blinkende draad, met als samenstelling 50% wol en 50% polyamide. En of het is goedgekomen! Toen het breiwerk af was heb ik aan beide kanten nog een brede boord gehaakt.


Daarna heb ik er pailletjes opgenaaid en ook deze is afgewerkt met bontbolletjes van Katia.
Hij is meer dan 2 meter breed geworden en heeft dus meerdere mogelijkheden om dragen.
En misschien belangrijk voor sommigen onder ons, hij prikt niet! Spijtig dat er zo weinig kleuren zijn in deze draad. Genoeg grijs nu, tijd voor meer kleur ... maar dat is voor een volgende blogpost.

Toen ik vorig jaar terug begon te breien heb ik voor het eerst de Kidsilk van Austermann ontdekt omdat Annemie van de breiwolwinkel in ons dorp deze verkocht. Ik vond het een heel fijn draadje en dacht dat ik het dubbel moest nemen, omdat ik van niet beter wist. Ook nog nooit gehoord van Lace alhoewel ik al tientallen jaren ajoursteken had gebreid. Ik heb dan een combinatie gemaakt met gehaakte vierkantjes in de viscose draden die ik nog had liggen van vroeger.


Ik ben sindsdien totaal in de ban van de Kidsilk van gelijk welk merk en bij deze van Austermann is de verhouding prijs/kwaliteit heel interessant. Spijtig genoeg voor mij niet voldoende keuze aan kleuren!


Dus ben ik daarna begonnen aan een sjaal voor de winter in één kleur, nog altijd dubbel gebreid en afgewerkt met een glinsterdraad en pareltjes en pailletjes opgenaaid. (zie foto hieronder)


Ik ontdekte ook pas vorige winter de bontbolletjes van Katia alhoewel die al van een jaar of zelfs 2 jaar geleden waren. Maar hier bij ons vind ik nog steeds mijn gading in zwarte en paarse bolletjes. De Kidsilk van Austermann zijn bolletjes van 25 gram met 225 meter looplengte en kosten 5€50. De bontbolletjes van Katia kosten 30cent per stuk.


De laatste maanden heb ik vooral sjaals gebreid en zal de volgende weken de blogposten hierover maken.

Breien of kaarten maken? Allebei zalig om doen ...

Ik ben opgegroeid tussen handwerkende vrouwen. Haken, breien, kantwerk, borduren en kunstbreiwerk waren dagelijkse kost. Dus op zesjarige leeftijd zat ik vrolijk mee te haken, want ik had het niet alleen gezien het zat gelukkig ook in mijn genen. En van Sinterklaasfeesten of Kerst- en Nieuwjaarsdagen herinner ik me weinig. Maar het was echt feest voor mij als ik met mijn moeder mee mocht naar een breiwolwinkel of de plaatselijke handwerkwinkel. Misschien daarom dat dit tot op heden nog steeds als een feest aanvoelt als ik in deze winkels kan ronddwalen.

Dus zal het misschien niet raar overkomen als ik zeg dat mijn moeder in al die jaren een verzameling heeft van meer dan 500 stuks, pulls, jurken, raamdecoraties, gilets en sjaals. Tijd voor iets anders moet ze gedacht hebben want ineens verschenen er op mijn email foto's van kinderkleedjes.


Maar het probleem was dat ze er graag eens een levend modelletje had in gezien. Ik dacht bijna onmiddellijk aan de vijfjarige kleindochter van mijn vriendin Nicole en stelde haar de vraag. Alex zag het wel zitten als iedereen haar dan zou kunnen zien op internet en als ze blinkende schoentjes mocht meebrengen.


Het weer was ons goedgezind en de fotoshoot verliep vlekkeloos.


Na afloop vroeg ik haar of ze later fotomodel ging worden. "NEEN!" antwoordde ze.
Of zangeres? Ook "NEEN!",  "ik word schooljuffrouw" zei ze.


Ondertussen zijn er weer een paar nieuwe kinderkleedjes in de maak en zal er nog een fotoshoot volgen en ik denk dat Alex dit niet erg zal vinden.


Alex dank je wel, je bent het perfecte fotomodelletje! En ook dank aan mijn persoonlijke huisfotograaf en dochter Emily die zorgt voor onze foto's.


Meer foto's kan je vinden op de blog van mijn moeder, neem zeker eens een kijkje op www.denise.be/blog

Eind vorig jaar in mijn zoektocht op het internet naar brei- en haakblogs en vooral breiwol kwam ik op de webwinkel van Dolce Lana terecht. Een heel efficiënte, professionele site waar het gemakkelijk was om iets te bestellen. Er is veel keuze, en twee dagen later staat je pakje bij je thuis. Ik was aangenaam verrast en via een paar mails bedankte ik Nancy voor haar perfecte service. Toen vernam ik ook dat ze heel graag een winkel wou openen.


In het voorjaar konden we dan vernemen via Facebook dat de winkel een feit ging worden, eerst in Brasschaat maar door allerlei Belgische regeltjes en wetten die een stokje in de wielen staken werd het uiteindelijk Markt 13, Hoevenen. Dan werd er gezocht naar een leuke slagzin in de vorm van een wedstrijd waarbij de winnaars naar de vooropening mochten komen. Dat zag ik wel zitten, zo even de winkel bijna alleen voor jezelf. En mijn zinnetje was de volgende: Dolce Lana is voor mij de uitdaging van 2012 waar vrouwen nu volledig "uit de bol" kunnen gaan! En ik had geluk, ik was bij de winnaars en mocht op vrijdag 31 augustus in alle rust naar de winkel komen.


Ik was heel aangenaam verrast door het licht, de grootte, de inrichting, de professionaliteit en hele grote keuze aanwezig. Behalve breiwol van de merken Rowan, Lang, Drops, Malabrigo, Art Yarns, Fyberspates, Christel Seyfarth en Regia vind je tevens woonaccessoires van Riverdale, J-Line, Bougies la Française...


Het plezante was om nu ook echt de wol te kunnen zien en voelen, en vele kleuren te bewonderen, want zoals jullie al weten voel ik me het allerbest tussen al die wollen bolletjes! Beroep gemist waarschijnlijk.


Het meest nieuwsgierig was ik naar de Art Yarns die overkomen uit New York en een enorm succes zijn, maar ook wel duur, de invoerrechten en BTW komen daar nog eens bovenop


Bij Dolce Lana vind je de Beaded Rhapsody waarvan foto hierboven, samenstelling 90% zijde en 10% kidmohair en glaskraaltjes.


Hierboven zie je het paradepaardje, de Cashmere 1ply lace. 100% Italiaanse Cashmere! Nog nooit iets gevoeld wat zo zacht is en op 50 gram zit 466 meter, dus lang breien met een heel dun draadje, prachtig voor lace sjaals die er letterlijk uitzien als kant.
.

Hier zie je de Beaded Silk Light, bestaande uit 100% zijde en Murano glazen kraaltjes.
Hieronder zie je nog andere kleuren.




Eerder had ik reeds de paarse en lila lace aangeschaft van Malabrigo bestaande uit 100% baby merino en ik vond dat ik in combinatie met de Art Yarns (in het midden) hier wel iets moois van zou kunnen maken. Ja toch?


Zoals steeds de vakkundige uitleg van Nancy.

Ik kan alleen maar zeggen dat deze winkel meer dan een bezoekje waard  is, in het najaar kun je hier allerlei workshops volgen, zowel voor de beginner als voor de gevorderden. Je vindt alle informatie op de website en je kan ook alles volgen via Facebook.


Nancy en je team, ik wens jullie veel succes, blij dat de nieuwe winkel er is, spijtig dat het zo ver rijden is, of is het nu net andersom? Nogal wel dat het niet bij de deur is ;-) ? En dank aan mijn echtgenoot Ben die mij naar jou bracht en de mooie foto's heeft genomen.